Valiezen ondertussen goed toegekomen op woensdag om 23.30 u. En donderdagmorgen vertrokken naar Worcester om een bezoek te brengen aan het Nuwe Hoop Senter, een school voor dove kinderen. We hebben er speciaal een bezoekje gebracht aan Muriaan, een doof meisje zonder verstandelijke beperking, dat in Cradock enkel in het kinderdagcentrum voor kinderen met een verstandelijke beperking terecht kon. Sinds juni vorig jaar loopt zij nu ongeveer 700 km verder school en zij komt 4 maal per schooljaar naar huis. Het is duidelijk te merken dat dit geen gemakkelijke situatie is voor een 12-jarig meisje, maar het is zeer hoopgevend te zien hoeveel vorderingen ze heeft gemaakt: zij kan ondertussen lezen, schrijven en ze drukt zich vlot uit in gebarentaal. Zij volgt nu lessen van het niveau lager onderwijs. De kinderen worden goed opgevolgd door één leerkracht met maximum 10 kinderen in de klas. Na volgend schooljaar kan zij een vak leren. Die opleiding duurt 4 jaar en ze kunnen kiezen uit kok, naaister, stoffeerster of kapster. Het leven in het internaat leek voor ons niet zo aantrekkelijk. Zeer weinig bemeubelde gebouwen met grote ruimtes. Een slaapzaal met 15 bedjes en een klein metalen kastje voor hun bezittingen. 60 Meisjes in één gebouw verdeeld over 2 groepen met een minimum aan begeleiding, een grote refter met volgens haar geen lekker eten… Het roept beelden op van een internaat bij ons van meer dan 50 jaar geleden in minder verzorgde gebouwen maar wel zeer betrokken begeleiders.